Diş hekimi koltuğu kavramı özellikle çocuklar söz konusu olduğunda akıllarda iyi bir yer etmiyor. Bunun anlaşılabilir nedenleri var. Çocuklarda beden bütünlüğüne dışarıdan gelen her türlü müdahale ciddi korku ve savunma refleksi yaratır. Bu sebeple 6 yaşından küçük çocukları ikna etmek kolay değildir. Üstelik yapılan müdahale ağız, yani bedenin iç bölgesine olduğu için korku bir kat daha artmaktadır. Büyükler gibi çocuklar da ağızlarının içine yapılan müdaheleleri göremedikleri için diş konusunda tedavi görmekten çekinirler.
Diş hekimi denildiğinde genellikle diş çekme gibi hoş olmayan çağrışımlar yaratabilecek düşüncelerin akla gelmeside korkuyu besler. Bu çağrışım da çocuktaki korkuyu pekiştirebilir. Onun için küçük çocuklarda; çocuğun yanında güvendiği birisinin destek olması, çocuğun önceden ilaç desteği ile rahatlatılması, uygun durumlarda tedavinin basamaklı yapılması gibi önlemler yararlı olabilir. 6 yaşından büyük çocuklar acı ve korku ile başa çıkmayı nispeten daha iyi becerir ancak sancıyı ve tedirginliği içten içe yaşar. Bu çocukların, yapılacak işlemlerle ilgili önceden bilgilendirilmesi yerinde olur.
Çocuk; anne baba, arkadaş grubu ve yakın çevrenin tepkilerini beynine kaydeder. Bu korkunun koşullanma yoluyla öğrenilmesidir. Yani dişçi koltuğu korkusu, toplumumuzda "matematik korkusu, iğne korkusu, polis korkusu, okul korkusu" vb. gibi sosyal öğrenme ile öğrenilen korkulardan birisidir.
Çocuğun korkusunu yenmesi için hastalanmadan önce çocuğu ziyarete getirmenin çok yararlı olduğu görülmüştür. Diş hekimleri ile iyi ilişki geliştirebilen ailelerin çocuklarının diş ve ağız sağlığı konusunda daha şanslı olduğu, diş hekimlerinin ailenin dostu olduğu unutulmamalıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder